طب-اسلامی
24 اسفند 1395 توسط اعظم ستاری
?طب اسلامي؛طبی کاملاً مستقل?
روایت است که یک طبیب هندی در حضور منصور دوانیقی کتاب های طب می خواند و امام صادق (علیه السلام) هم حاضر بودند و گوش می دادند، بعدش این طبیب هندی به امام صادق (علیه السلام) عرض کرد:
? «اى ابوعبد اللّه ! آيا از آنچه همراه دارم، چيزى مى خواهى؟ فرمود : «نه ؛ برتر از آنچه تو همراه دارى، به همراه دارم» . پرسيد : آن چيست؟ فرمود : «گرم را به سرد، سرد را به گرم، خشك را به تَر، و تَر را به خشك درمان مى كنم و كار را يكسره به خداوند، باز مى گردانم و آنچه را پيامبر خدا فرموده است، به كار مى گيرم و مى دانم كه معده، خانه همه دردها، و پرهيز، يگانه درمان است و بدن را بر همانچه بدان خو گرفته، وا مى دارم» . مرد هندى گفت : آيا طب، چيزى جز اين است؟ امام صادق عليه السلام پرسيد : «آيا گمان مى كنى از كتاب هاى طب، چيزى فرا گرفته ام؟» . گفت : آرى . فرمود : «به خداوند سوگند، نه. جز از خداوند سبحان نگرفته ام.»
توضیح حدیث:
این کلمه «لا»که امام صادق (علیه السلام) به طبیب هندی، - وقتی درخواست آموزش طب به حضرت را داد - فرمودند، با اینکه این طبیب هندی خیلی هم مهارت داشت و طبیبی هست که طبیب مخصوص منصور(هارون) است، معنای زیادی دارد، دارای درس است. یعنی طب اسلامی مستقلا وجود دارد و با وجود این طب، ما نیاز به طب دیگری نداریم، طب اسلامی کافی است. این نکته اول بود. اعلام وجود همچنین طبی هست و این طب با طب سنتی، طب شیمیایی، طب هندی، چینی و با طب یهودی و طب های دیگر تفاوت دارد. یک طب مستقل است و فندانسیون خاص خودش را دارد، اسکلت و فلسفه خودش را دارد.
[1] علل الشرائع، شيخ صدوق، ج1، ص99.