سحر خیز مدینه

به یاد آورید که شما پیش از اسلام با یکدیگر دشمن بودید. پس خداوند میان دل های شما الفت برقرار کرد. (سوره آل عمران آیه 103) یکی از زیباترین و والاترین واژه ها، واژه وحدت و برادری است. برادری و وحدتی که پیامبر رحمت در استمرار رسالت دیگر انبیای عظام برای جوامع بشری به ارمغان آورد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم مهاجرین و انصار را به میثاق اخوت و عقد برادری فرا خواند و بدین سان گل بانگ وحدت برای نخستین بار در فضای مدینه طنین افکند و دل و جان قرون و اعصار را نوازش داد و عطر دل انگیز آن مسلمانان را مدهوش خویش ساخت. سنگ زیرین بنای اتحاد و همبستگی اسلامی نهاده شد و ارزش های متعالی اسلامی و برادری و اتحاد، جانشین ارزش های پوچ و خیالی جاهلی شد. آری پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم با استناد به آیات قرآن، جوامع اسلامی رابه اعتصام به حبل متین الهی و پرهیز از تفرقه و تشکیل امت واحده در سایه عبودیت اللّه، دعوت کرد. مسلمانان نیز در پرتو عمل به این دعوت و حرکت در طریق وحدت، متحد شدند و بر دشمنان چیره شدند و دیری نپایید که شاهد فتح و پیروزی را در آغوش کشیدند. همگي به ريسمان الهي چنگ زنيد و پراكنده نشويد. (آل عمران ، آيه ۱۰۳) وحدت اسلامی وحدت مسلمانان، چتری است از رحمت خداوند بر سر امت اسلام که زداینده کینه ها و کدورت ها و خودخواهی ها و موجب صفای قلوب است. وحدت اسلامی که معمار آن پیامبر گرامی اسلام(ص) می باشند، یکی از عوامل مهم پیشرفت ها و پیروزی های پی درپی اسلام بوده است. علت نامگذاری هفته وحدت فاصله میان ۱۲ ربیع الأول که سالکَرد ولادت بیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات أهل سنت است تا ۱۷ ربیع الأول که تاریخ ولادت رسول الله محمد صلى الله علیه و آله بنا بر روایات موجود در شیعه است، برای حفظ وحدت میان شیعیان و اهل سنت از سوی امام خمینی ره ، به عنوان هفته وحدت نامکَذاری شده است. درود خدا بر پیامبر رحمت، محمد مصطفی(ص) که نفاق ها و چندرنگی ها را به وحدت و یکرنگی رساند و دشمنی های دیرین را به برادری اسلامی تبدیل کرد.گرامی باد هفته وحدت که در آن، میثاق ها استوار می شود، دست ها و بازوها در هم می تند و چهره ها بر یکدیگر لبخند پیروزی و محبت می زند. پيامبراکرم(ص) : وحدت مايه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است[1]