سحر خیز مدینه

از نظر قرآن کریم کسانی اهل بهشتند که دارای دو شرط باشند: یکی ایمان و دیگری عمل صالح: وَ مَن يَعْمَلْ مِنَ ٱلصَّلِحَٰتِ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَیٰ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَٰئِكَ يَدْخُلُونَ ٱلْجَنَّةَ (نساء ۱۲۳)

از سوی دیگر قرآن کریم بیان فرموده که بیشتر انسانها ایمان نمی‌آورند: إِنَّهُ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَ لَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ (هود ۱۷) چنان‌که بیشتر آنان اهل عقل و علم نیستند (عنکبوت ۶۳، یونس ۵۵)

بنابراین بیشتر انسانها به نوعی گرفتار عذاب الهی خواهند شد و لااقل گرفتار عذابهای هنگام جان دادن و فشار قبر میشوند: وَ جَآءَتْ سَكْرَةُ ٱلْمَوْتِ بِٱلْحَقِّ (ق ۱۹)

اما در ادامه، بعضی از انسانها در اوائل برزخ پاک میشوند و بعضی در طول برزخ و برخی در قیامت و بعضی هم پس از گذراندن مدتی در جهنم و چشیدن عذابهای دردناک آن.

در نهایت هر کسی که ایمان داشته باشد، خدا به اولیای الهی اذن میدهد که او را شفاعت کنند و با شفاعت شفاعت کنندگان از عذاب نجات پیدا کرده وارد بهشت میشود: مَن ذَا ٱلَّذِی يَشْفَعُ عِندَهُۥٓ إِلاَّ بِإِذْنِهِ (بقره ۲۵۵)

نتیجه آنکه در پایان امر بیشتر انسانها اهل بهشت خواهند بود.